Albufeira, historia i zabytki

W przewodnikach i informatorach turystycznych to raczej pomijany temat. Powód jest prosty; nie ma specjalnie o czym pisać.

Owszem, jest kilka miejsc, które na siłę można określić jako zabytki bo Albufeira nie została przecież zbudowana nagle, w ciągu na przykład 20 lat. Ale niestety, na pewno nie ma tam żadnych szczególnie interesujących, monumentalnych czy bardzo starych budowli.

Przyczyny braku niewielkiej ilości zabytków w Albufeirze i w ogóle Algarve są co najmniej dwie.

Pierwszy powód to rola i sytuacja Algarve w królestwie Portugalii. Prowincja Algarve swoje czasy świetności, miała bardzo dawno temu, za czasów panowania Rzymian i Maurów. Później, po tym jak Algarve zostało w połowie XIII wieku wyzwolone spod ponad czterystuletniego panowania Maurów, ziemie te przez grube kilkaset lat było coraz bardziej zapomniane. Królowie portugalscy budowali monumentalne zamki, katedry i klasztory w środkowej i północnej części kraju. Algarve traciło na znaczeniu i było coraz bardziej na marginesie, na uboczu królestwa. Podobnie jak Alentejo była to wyjałowiona, rzadko zaludniona ziemia z wybrzeżem zamieszkałym przez biednych rybaków. Najlepsze potwierdzenie tego to fakt, że tamtejsi władcy tytułowali się jako Król Portugalii i Algarve.

Druga przyczyna to tragiczne, potężne trzęsienie ziemi z roku 1755 i wywołane przez nie fale tsunami. To co zostało po Mauretańczykach, pozostałości starożytnych i średniowiecznych budowli zostały zburzone i zmiecione przez potężny kataklizm. Fale w Albufeirze miały ponoć 10 metrów wysokości. Po ich przejściu w miejscowości pozostało w całości jedynie 27 budynków.

Wróćmy do zabytków Albufeiry.

Wygląda na to, że trochę się spóźniliśmy bo ostatnie ciekawe pozostałości starych starożytnych murów w Albufeirze ... osunęły sie do oceanu około 80 lat temu. Mowa o Bateria de Albufeira, części średniowiecznych fortyfikacji miejskich, z których do dzisiaj ocalał ledwie widoczny kawałek ściany podziemnej komory amunicyjnej zawarty w klifie oddzielającym odcinki plaż Praia do Túnel i Praia dos Pescadores.

Inny zabytek, który dotrwał do naszych czasów jedynie w postaci kilku fragmentów murów to średniowieczny Castelo de Albufeira. Jego ostatnie większe fragmenty zostały rozebrane w latach 60-tych w trakcie budowy pewnego hotelu. Cóż, w czasach dyktatury Salazara nie dbano o stare ruiny tylko je rozbierano. Do dzisiaj zachował się jedynie fragment murów jednej z wież zamku przy końcu ulicy Rua Joaquim Pedro Samora.

Następny drobny fragment, ślad starej zabudowy to Arco da Travessa da Igreja Velha, łuk nad ulicą "starokościelną". Łuk jest jedną z niewielu pozostałości zabudowy mauretańskiej w Albufeirze. Ulica nazywa się "... Igreja Velha" bo przed trzęsieniem ziemi znajdował się tam kościół w murach starego meczetu.

Kościół pod wezwaniem św Sebasiana, Igreja de S. Sebastião pochodzi z połowy XVIII wieku. W środku drewniany ołtarz również z XVIII wieku oraz kilka cennych obrazów i rzeźb, między innymi wizerunek Nossa Senhora da Conceição (Najświętszej Maryi Panny Niepokalanego Poczęcia), patronki Albufeiry.

W krajobrazie Albufeiry wyróżnia się stara wieża zegarowa Torre do Relógio. Wieża pochodzi z czasów mauretańskich. W XIX wieku została zwieńczona ażurową żelazną koroną, która dzisiaj jest opleciona sznurem żarówek. Wieża jest dosyć charakterystyczna i jest uznawana za jeden z symboli miasta Albufeira.

Kościół Igreja Matriz de Albufeira został wybudowany na miejscu starego kościoła zniszczonego podczas trzęsienia ziemi w roku 1755. Budowa rozpoczęła się w 1782 roku. Od roku 1800, w którym został poświęcony pełni rolę kościoła parafialnego Albufeiry. Znajduje się przy ulicy "Nowego kościoła" Rua da Igreja Nova. W roku 1869 dobudowano dzwonnicę w wieży o wysokości 28 metrów. Kościół został gruntownie odrestaurowany w roku 1993.